self-esteem

เป้าหมายของการดูแลลูกของพ่อแม่

การอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ของครู นั้น เพื่ออะไร ?

...นี่เป็นคำถามแรกๆ ที่ผมชวนพ่อแม่ และครูทุกคนคิด

คำตอบคือ 
"เพื่อให้ลูกเติบโตขึ้น และอยู่รอดได้โดยไม่เป็นภาระแก่คนอื่น 
อย่างที่ตนเอง และคนรอบข้างมีความสุข"

เห็นด้วยมั้ยครับ ? 


ถ้าเห็นด้วย.. เชิญอ่านต่อ

เพราะผมกำลังพูดถึงคุณลักษณะสำคัญที่ต้องสร้างให้เกิดขึ้นในเด็กทุกคน

'ความภาคภูมิใจในตนเอง.. self-esteem'

Self-esteem 
การตระหนักรู้อย่างแน่ชัดว่า ตนสามารถทำได้สำเร็จ และเป็นที่ยอมรับ

ถ้าจะแปลง่ายๆ ก็คือ ความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณค่าของตัวเอง

ซึ่งไม่ใช่การไปเที่ยวอวดตัวว่า ฉันเก่งในเรื่องไหนบ้าง 
หรือคิดว่าฉันเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ 

(เพราะในความเป็นจริง ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ)

แต่เป็นความรู้สึกภายในจริงๆ ว่า

“ฉันเป็นมนุษย์ที่มีคุณค่าในแบบของฉัน 
ซึ่งสมควรจะเป็นที่รัก และยอมรับของคนอื่นๆ”

คนที่มีความสุขจริงๆ จะต้องได้รับการพัฒนา self-esteem มาตั้งแต่เด็กๆ 

โดยการสะสมความรู้สึกว่า ‘ฉันเป็นที่รักของผู้อื่น’ 

ซึ่งนั่นหมายถึง “ฉันมีคุณค่าเพียงพอที่จะถูกรัก” 

และ 


สะสม ‘ความสำเร็จเล็กๆ น้อยๆ มาโดยสม่ำเสมอ’

ซึ่งนั่นหมายถึง ความรู้สึกมั่นใจว่า “ฉันสามารถประสบความสำเร็จได้”

เด็กจึงจะเชื่อว่าเขาทำได้ และสิ่งที่เขาทำเป็นสิ่งที่คนอื่นยอมรับ

โดยเฉพาะคนในครอบครัว ซึ่งเป็นคนที่เขารักที่สุด สำคัญที่สุด

และรับรู้ว่า ตนเองเป็นที่รัก และได้รับการยอมรับ

เด็กที่ self-esteem ต่ำมาจากบ้าน 
ทำให้ครูต้องทำงานหนักขึ้น 
และยังจะกลายมาเป็นหน้าที่ของครูที่ต้องพัฒนา self-esteem อีกด้วย